گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

تاریخچه ای خلاصه از استرادیواری و گوارنری (۱)

آنتونیو استرادیواری (۱۶۴۴-۱۷۳۷) و جوزپه گوارنری دل جزو (۱۶۹۸-۱۷۴۴) معروفترین ویولون سازان دنیا هستند. این دو ویولون ساز که در شهر کوچک کرمونا در شمال ایتالیا زندگی می کردند، میراث بی همتایی را از خود به جای گذاشته اند. اگرچه ویولون سازی به کوشش استرادیواری و گوارنری به اوج خود رسید، اما داستان ویولون از سالها قبل تر در شهر کرمونا آغاز شده بود. آندرا آماتی (Andrea Amati) حدودا ۱۵۰۷ – ۱۵۷۷ اولین ویولون سازی است که نامش ثبت شده است و حتی احتمال دارد که مخترع ویولون نیز باشد.

پسران او به نام آنتونیو (Antonio) و جیرولامو (Girolamo) که معمولا با عنوان برادران آماتی از آن ها یاد می شود پس از مرگ پدرشان اداره کارگاه او را به عهده گرفتند. نیکولو (Nicolo)، پسر جیرولامو و معروف ترین عضو خانواده آماتی که در سال ۱۵۹۶ به دنیا آمد، اداره تجارت خانوادگیشان را در از سال ۱۶۳۰ به بعد به عهده گرفت.

موسیقیدان ها و خبرگان موسیقی ساخت عالی و سونوریته بی نظیر ویولون های آماتی را قرن ها مورد تحسین قرار داده اند. در واقع در قرن ۱۷، نام آماتی با ویولون خوب مترادف بود.

اگرچه نیکولو آماتی در ساخت ویولون نقش مهمی داشت، اما تأثیرگذاری او در شکوفایی و تکامل نهایی ویولون به عنوان یک استاد و الهام بخش بسیار حائز اهمیت است. از آنجایی که او شاگردان زیادی را آموزش داده بود و پیروان زیادی داشت تقریبا تمام ویولون های قرن ۱۷ یا تحت نظارت مستقیم نیکولو یا با تقلید از ویولون های او ساخته شده اند. استرادیواری و گوارنری هر دو از بازماندگان سنت ویولون سازی آماتی در کرمونا به شمار می روند.


آنتونیو استرادیواری (Antonio Stradivari)


اولین ویولونی که برچسب نام استرادیواری را دارد در سال ۱۶۶۶ ساخته شده است که استرادیواری بر روی برچسب آن بیان می کند که شاگرد نیکولو آماتی است. به جز این برچسب (که بر روی هیچ کدام از سازهای بعدی او استفاده نشده) مدرک دیگری مبتنی بر رابطه خاصی بین استرادیواری و نیکولو آماتی موجود نیست.

استرادیواری در مرحله اول حرفه ویولون سازی خود از سال ۱۶۶۶ تا ۱۶۸۰ به سبک نیکولو آماتی کار می کرد. در این مدت استرادیواری ویولون های کمی ساخته است که گمان می رود یا به حرفه دیگری نیز مشغول بوده یا درگیرساختن سازهایی غیر از ویولون بوده است. برخلاف تعداد کم ویولون هایی که در این دوره از حرفه او ساخته شده است، ویولون «هلیر» (Hellier) که در سال ۱۶۷۹ ساخته شد، نشان می دهد که استرادیواری نه تنها یک صنعت گر استثنایی بوده بلکه مهارت های طراحی او نیز از تمام ویولون سازهای زمان خودش بهتر بوده است.

با آغاز دهه ۸۰ قرن هفدهم ویولون های استرادیواری از لحاظ ظاهری و صوتی قوی تر شدند. استرادیواری در حالیکه از همان سبک اساسی ویولون سازی نیکولو آماتی بهره می گرفت، به مدل ویولون سازی شخصی خودش نیز دست یافت که نمونه آن را در ویولون «آوئر» (Auer) ساخت سال ۱۶۹۰ می توان دید. پس از ۱۶۹۰، استرادیواری مرحله جدیدی را آغاز کرد و قالب کشیده تری را برای بدنه ویولون به کار گرفت که تا آخر قرن هفده از آن استفاده می کرد.

گفتگوی هارمونیک

گفتگوی هارمونیک

مجله آنلاین «گفتگوی هارمونیک» در سال ۱۳۸۲، به عنوان اولین وبلاگ تخصصی و مستقل موسیقی آغاز به کار کرد. وب سایت «گفتگوی هارمونیک»، امروز قدیمی ترین مجله آنلاین موسیقی فارسی محسوب می شود که به صورت روزانه به روزرسانی می شود.

۱ نظر

بیشتر بحث شده است