۲- آسوده باشید!
تنش مانند ترمز دستی عمل میکند. بازوی خود را( بدون ساز) منقبض کنید و سعی کنید انگشتان را سریع حرکت دهید. سخت است نه؟ حالا بازوی خود را شل کنید و دوباره انگشتانتان را سریع تکان دهید. دیدید ؟عضلات شل و رها، سریعتر حرکت میکنند. بنابراین باید تمرین کنیم که تنش را از بین ببرید.
تمرین زیر برای کاهش تنش است:
- دو نت را سریع بنوازید و سپس توقف کنید.
- انگشتان خود را بردارید آنها را آزادانه در هوا تکان دهید.
- سپس دو نت بعدی را بنوازید. بعد انگشتانتان را بردارید و تکان دهید و به همین شکل ادامه دهید.
- سعی کنید نتهای بیشتری بین تکانها بنوازید مثلاً ۳ یا ۴ نت تا اینکه به یک بخش بزرگتر برسید.
شانه و مچ سمت راست را شل کنید و اجازه دهید که بازو آزادانه از استخوان شانه حرکت کند. به عنوان بخشی از تمرین سعی کنید در گرفتن آرشه «بیش از حد شل» باشید. اگر تعدادی از نتهای جداگانه دارید هدفتان باید کاهش تعداد حرکات باشد. نتها را به صورت گروهی در نظر داشته باشید نه به طور تکی.
۳- روی سرعت عمل خود کار کنید!
جابجایی انگشتان چه بالا، چه پایین و چه به طرفین باید سریع باشد حتی در تمرینهای آهسته. هدف این است که نتها را با کشش زمانی زیاد بنوازید نه به آرامی. یعنی یک نت را آهسته بنوازید، انگشت گذاری نت بعدی را خیلی سریع انجام دهید. سپس آن نت را آهسته بنوازید، انگشت گذاری نت بعدی را سریع انجام دهید و همینطور الی آخر انجام دهید.
شما با آرشه آهسته خواهید نواخت، اما انگشت گذاری سریع خواهد بود. برای بیشتر نوازندگان بلند کردن انگشتان کندتر است. بنابراین باید تمرین کنیم که انگشتان را سریع تر بلند کنیم. جابجاییها هم باید بسیار سریعتر از معمول تمرین شود. سعی کنید جابجاییهای انگشتان فوق العاده سبک و سریع باشند.
۴- هر بخش را از ابتدا تا انتها بشناسید!
هیچ راهی بهتر از این نیست که ذهن و دست را برای چیزی که پیش رو دارید آماده کنید. برای این کار میتوان یک بخش را از انتها به ابتدا نواخت. در ابتدا چالش برانگیز خواهد بود، اما ادامه دهید. نواختن برعکس بخشها (از راست به چپ )کمک میکند تا تنظیم دست بهتر شود و درک عمیقتری از بخش پیدا کنید. وقتی دوباره به نسخه اصلی (از چپ به راست ) برگردید کار آسانتر به نظر میرسد.
۵- فقط با یک دست بنوازید!
یک بخش را فقط با آرشه روی سیمهای دست باز تمرین کنید. آنقدر تمرین کنید تا تمیز و بدون نقص شود. سپس سرعت را افزایش دهید (هنوز روی سیمهای دست باز). هدف احساس راحتی با حرکات کم و کنترل شده است. همین تمرین را برای دست چپ انجام دهید. انگشت گذاریها را بدون آرشه انجام دهید. به صدای انگشتان که باید قوی و یکنواخت باشند گوش دهید. دست را شل کنید و قبل از اینکه سرعت را اضافه کنید بگذارید انگشتان حالت فنری و پرشی داشته باشند. برای تمرین جابجاییهای سریع (بدون آرشه )به صدای حرکت انگشتان دقت کنید. در نهایت با بازگشت به نسخه اصلی تمرین خود را تثبیت کنید.
۶- هدفتان آرشههای کوتاه و یکنواخت باشد!
آرشه بلند در اجرای بخشهای سریع میتواند باعث مشکلات هماهنگی شود. هدفتان سرعت آرشه تقریباً یکنواخت برای نتهایی با ارزش زمانی یکسان باشد. در این پاساژ طول آرشه در دو نت دولا چنگ لگاتو با دو نت دولاچنگ دتاشه باید متناسب باشد. حتی در قسمتهای لگاتو برای هر نت دولاچنگ باید به یک اندازه آرشه کشیده شود.
آرشه لگاتو = تقریباً دو برابر آرشه دتاشه
هر نت لگاتو تقریباً نصف آرشه را مصرف میکند.
نتهای سیم می تقریباً آرشهکشیهای بیشتری احتیاج دارند.
سوزانا کلاین دانشیار ویولن در دانشگاه ویرجینیا در ریچموند است. او نویسنده مجله تمرین پراگتیزما (Practizma Practice) است و تحقیقات او بر تمرین با کمک فناوری و روانشناسی تمرین موسیقیدانان متمرکز است. او خالق اپلیکیشن IOS به نام “Clipza” بوده و به طور منظم در سراسر کشور درباره استفاده از فناوری در تمرین سخنرانی میکند. مقالات او در مجلات مختلف منتشر شده است. در سال ۲۰۱۸ از سوی انجمن ASTA ویرجینیا به عنوان معلم سال انتخاب شده است.
thestrad.com
۱ نظر